Sayın Başbakan Türkçe olimpiyatlarına katılmış ve Fethullah Gülen’i Türkiye’ye davet etmişti. Sayın Gülen ise bu davete karşılık, dönemeyeceğini söyleyerek bir video görüntüsü yayınlatmıştı.
Sayın Başbakan’ın niyeti nedir? Onu bilmiyoruz, her gün tarafların kavgası yazılıp çizilirken böyle ani bir davet birçok soruyu da berberinde getiriyor doğrusu.
Yepyeni bir oyunun ilk bölümlerini mi seyrediyoruz, yoksa duygusal, sade bir davet midir?
Bunu zaman gösterecek. Ancak Gülen gibi bir insanı neden Başbakan kendi ülkesine davet eder?
Ya da Gülen neden memleketini terk etti?
Madem terk etti, neden dönmez?
Başbakanın da buyurduğu gibi “gelmesine engel bir mani yok” öyle ise sorun nedir?
Haberlerde izlediğimiz video görüntülerinde gerekçelerini kendisi sıralıyor ama bu gerekçeler dahi sorularla ve sırlarla dolu “sır kapısında” milleti bekletmeyip söyleseler çok iyi olacak ama kendileri lütfetmeyince herkes gibi ben de tahminlerde bulunacağım.
Sayın Gülen’in vatan hasreti çektiği, her halinden belli, demek ki Zaman gazetesinin yazarının dediği gibi değilmiş. Sayın yazar, “vatan dayak yemediğimiz yerdir” demişti de. Bari bundan sonra akıllanıp bol keseden atmasınlar, hocalarının halini görüp ibret alsınlar.
Ben şahsen kendi ülkemin cehennemini dahi, ecnebinin cennetine değişmem. Ayrıca Sayın Gülen’in bu ağlayışı bana samimi gelmese dahi, yine de “yaban” ellerde, ecnebi korumasında, seksen yaşına merdiven dayamış bir insanın “vatan” diye ağlamasına her şeye rağmen üzüldüm.
İnsan askere gitse dahi on günlük izne çıkıp gelebiliyor. Bir insan ülkesine dönerse ülkesi neden karışsın? Düzen neden bozulsun? Üstelik düzenden sorumlu olan devletin başındakiler değil mi? Onlar “ne olur geri dön” şarkıları söyleyerek; emniyeti, hukuku ayaklarına sermişken bu endişe niye?
28 Şubat sürecine katkılarda bulunarak, zamanın Başbakanı merhum Erbakan’a “görevi bırak” diyen Gülen neden korksun bu süreçten? Okullarından bir tanesine dokunulmadı, yurtlarından bir tanesi kapatılmadı, gazetesi yayınlarına devam etti, hem iktidar aleyhine, hiçbir elemanı soruşturma geçirmedi. Nasıl bir mazlumluk, mağdurluk anlayışıdır bu?
Üstelik 28 Şubat darbesi yeni olmuş, Yahudi Örgütleri Federasyon (ADL) Başkanı Türkiye’ye geliyor, Cumhurbaşkanı Demirel, Başbakan Yılmaz ve Çevik Bir ile görüştükten sonra Fethullah Gülen ile görüşüyor. Yani darbeleri yapan veya yaptıran ülkenin ABD ve İsrail lobisi olduğunu söylemeye lüzum yok herhalde.
Darbe sonrası bu lobinin başkanı, Fethullah Gülen’den “Küresel Barışa doğru” adında bir kitap yazmasını istiyor ve çeşitli dillere çevirerek, dünyanın değişik ülkelerine söz konusu kitabı ücretsiz olarak dağıtmayı üstleniyor. Bu haberi Zaman Gazetesi vermişti isteyenlere tarih ve gününü verebilirim. Yani “Gerçekler Zamanla anlaşılmıştı”
Darbeye konuşmaları ve mülakatları ile destek verip, darbe sonrası ise uluslararası Yahudi mafya örgütü olan ADL’nin Başkanı tarafından bu ülkede görüşmeye layık görülen dördüncü adam Sayın Gülen nasıl oluyor da darbeden şikâyetçi olabiliyor? Ya da darbe yüzünden ülkesini terk ettiğini iddia edebiliyor?
Hani hoca efendi tedavi için gitmişti bu ülkeye? Tedavisi bitince dönecekti. Kendi ağzıyla eski söylediklerini inkâr etti. Hem insan ne için giderse gitsin canım, nasıl olur da dönmez? Ya da dönemez…
Türkiye’de ne zaman milli bir çizgiden ve siyasetten bahsetseniz hemen bu kesim sihirli bir cümle ağzınıza tıkarlar. “Müsaade etmezler.” Kim etmez oğlum? Çıt yok. Şimdi daha iyi anladık kimi kastettiklerini. Kendileri ABD’nin esiri, zannediyorlar herkes esir. ABD ile açıktan savaşımız da yok ki bari esir değişimine giderek bu hasreti sona erdirelim!
Bir söz var “elini veren, kolunu kurtaramaz” diye. Aslında keşke elini verselerdi, ancak bunlar her şeylerini verdi. Ecnebi TSK ile korkuttu, şimdi sözde koruması karşılığında kendine askerlik yaptırtıyor. Sıkıysa izin al da git, gidemezsin. Orası Mehmetçik kışlasına benzemez, kovboylar ülkesi.
Bence; Gülen dönemez, “müsaade etmezler.”