Amerikan taraftarlığının ibadet sayıldığı diyalogcu kesimden insanlarla her ortamda karşılaşmak mümkün, bilhassa bazı büyük camiler Amerikan üsleri haline getirilmiş durumda. (Hâşâ sümme hâşâ) Allah’ın evinde de Amerikan borusu ötünce, insanın kıldığı namaza bile tövbe edesi geliyor.
Cami önünde gölgede ezanı bekliyoruz, iki – üç kişi sohbet ediyor. Bir tanesi “Esad’ın devrileceği yok, Amerika neden müdahale etmiyor?”, diğeri “Rusya ve Çin müsaade etmiyor”, bir diğeri ise “İsyancılara Türkiye daha büyük destek vermeli” diyor.
Dilsiz şeytan olmama adına sohbete katıldım “Kardeş isyancıları mı destekliyorsunuz?” diye sordum. Bir duraklamadan sonra içlerinden bir tanesi “Evet, bir mahsuru mu var?” dedi. “Bakın yine şehit verdik, bizim isyancıları da Amerika ve İsrail destekliyor. Bundan memnun musunuz?” dediğim de bakıştılar.
“Allah’ın evinde ama Amerika ve İsrail’in safındasınız, Suriyeli isyancıları destekliyorsunuz. O isyancılar PKK ile birlikte bazı şehirleri ele geçirip PKK bayrağı diktiler, bu durum hiç sizleri rahatsız etmiyor mu?” dediğimde ise susarak ezan okuyuncaya kadar beni dinlediler.
Ezan okuduğunda içeriye girdik bu defa hocaefendi “İsyancı lehinde, Esad aleyhinde konuşma yaparak verdi veriştirdi. İsyancılara yardım toplamayı da ihmal etmedi. Tabii Suriyeli sığınmacılar diyerek… Camiden çıkınca aynı grupla yine karşılaştık bana bir tanesi “Hocaya ne söyleyeceksin” diye laf atınca ben de “Allah onu isyancılarla haşretsin” dedim ve ayrıldık.
Kıyamet alametlerinden birisi de “hak ve batıl”ın birbiriyle karıştırılmasıdır. Eski bir Adalet Partili hatırasında “Biz tek partili dönemden sonra Meclise giren ilk tecrübesiz vekillerden olduğumuz için bazen ne yapacağımızı ve nasıl davranacağımızı bilemez, CHP’lileri izlerdik. Onlar ne yaparlarsa biz tersini yapardık ve sonra doğru tercihte bulunduğumuzu anlardık” demişti.
Teşbihte hata olmaz. Hiç olmasa siyasette rakibini izleyen bir parlamenter kadar eğer günümüz Müslümanları; Yahudi ve Hıristiyanlar hangi tarafı destekliyor diye şöyle bir bakmış olsalar; bu gün isyancı safında, Amerika ve İsrail taraftarı olmazlardı.
İmanın gereği de bu değil midir zaten? Ehl-i Kitaba muhalefet etmek. Hiç bir şey bilmesek dahi, onlara karşı olarak doğru yerde durmak mümkündür. Bırakın karşı olmayı, diyalog adı altında ittifak ve iltihak edenlere ya ne demeli?
Bu gün Esad öldürülmüş olsa şehit olur. Neden mi? Çünkü Esad Haçlıya karşı vatan müdafaası yapıyor. Vatan müdafaası yapan Müslüman Allah yolundadır. Allah yolunda öldürülenler ise şehittir.
İsyancılar öldürülmüş olsa, BOP yolunda ölecekler. BOP yolunda ölenler ise ancak murdar olurlar. “Efendim isyancılar sakallı, namazlı, niyazlı insanlar öldürürken tekbir getiriyorlar nasıl bunlar şehit olmaz? Falan, filan” diyenlere ise sözüm şudur:
“Onların namazları, niyazları hepsini sıfırla çarp sonuç nedir? Sıfırdır. Hafızanızın alacağı en büyük sayıyı sıfırla çarpın, sonuç yine sıfırdır. Namazın şartlarından birincisi kıbleye dönmektir. Bunlar kıbleye değil, Beyaz Saray’a dönmüşler. Hakkın kantarında geçerli akçe imandır, “kimde iman var abat olur, kimde iman yok berbat olur.”
İmanın en büyük alameti ise, vatan sevgisidir. Bunun ispatı da; Esad gibi Haçlıya karşı durmaktır. Diktatör Kaddafi bile şehit oldu, acaba bizim demokratlar ne olacak? Böyle giderse destekledikleri isyancılar gibi BOP yolunda “murdar” olacaklar.