Terör önü alınamaz şekilde artmış, artık her gün onlarca vermeye alıştırılıyoruz! İktidara olan bağlılıklarından olsa gerek; haberlerde sıradan bir olay şeklinde verilerek geçiştiriliyor. Bağımlı gazetelerde ise küçük puntolarla verilmekte, üçüncü sıradan haber değeri dahi olmuyorlar, bu vatan için ölenler…
Şehit aileleri acıları ne kadar büyük olsa da imanından doğan bir güçle “Vatan sağ olsun” diyerek acısını içine gömmüştür. On binler bu acılara ortak olarak şehit ailesinin yanında yer almış ve meydanları “şehitler ölmez, vatan bölünmez” nidaları ile yıllarca inletmişlerdir.
Ancak AKP iktidarı bu görüntülerden de rahatsız olmuş olacak ki, önlem olarak artık şehit ailesinin soyadını taşıyanlar namaza katılabiliyor. İktidar şehit cenazelerine katılmayı istismar olarak yorumluyor.
AKP’den önce, yani terörle mücadele edildiği dönemlerde; güvenlik güçleri teröristi arar, bulur ve imha ederdi. Sınırlar içinde alan hâkimiyeti TSK tarafından tam sağlanmıştı. Terörist, Kandil’den gelip eylem yapar ve geri dönerdi, yani sınırlar içinde kalmaları onlar için güvenli olmuyordu.
Ordu Irak topraklarına girer, inlerinde darbe vurup dönerdi. Şimdi ise tersi oldu maalesef, alan hâkimiyeti PKK’nın eline geçmiş, asker ise dağda, bayırda kurulan tuzaklarla adeta ölmeyi bekliyor. Biz Kandil’e gidemedik ama Kandil bize geldi. Çünkü AKP terör yerine, askerle mücadele etti, terörle ise müzakere…
Seçim öncesi AKP’nin PKK ile görüştüğü dedikoduları yayılınca Sayın Erdoğan “görüştüğümüzü söyleyenler bunu ispatlamaz ise şerefsizdir” demişlerdi. Sonraları “devlet görüştü, ben görüşmedim” dedi. Çok zaman geçmeden kendileri değil, ama Fidan’ların görüştüğünü Başbakan’dan duymuştuk.
Neler görüşüldüğü bilinmiyordu ama şimdi bunlar da konuşulmaya başlandı. Basına yansıdığı kadarıyla söylüyorum; Türk ve Kürt temsilcileri adıyla yapılan görüşme İngiltere’nin nezaretinde gerçekleşmiş, özerklik sözü verilmiş, Apo ile Erdoğan’ın bölgeye yönelik planları örtüşüyormuş, teröristbaşı ev hapsine çıkacakmış vs.
Bunlar zaten iktidar tarafından gizlenmeden yer yer dillendirilen düşünceler. İktidar kendisine oy veren milyonlara ihanet etmiştir, çünkü yüzde elli oy verenler, “terörle müzakere et, APO’yu kurtar, Kürtleri terörün kucağına atarak PKK’yı onların temsilcisi ilan et” dememiştir.
Güneydoğu’da vatandaş; Oslo görüşmelerini duyduktan sonra kafası karışmış, kendilerini dışlanmış ve hatta terörün kucağına itilmiş olarak görüyor. AKP’den önce Kürt ile terörün arasındaki kalın çizgi adeta yok olmaya başlanmış ve siyasi Kürtçülük patlama noktasına gelmiştir.
Bölge üzerinde yüzyıllardır çıbanbaşı olan İngiltere böyle bir ihanette gözlemci olarak yüzyıllık hedefine, AKP sayesinde kavuşmuş oldu.
Yani vatan Oslo’da resmen bölündü, Sevr gerçekleşti.
Artık yıllarca “Oslo süreci” diye gündemde tutulacak, belki de ayrılıkta milat kabul edilecektir.
Harita işlemleri ise yeni anayasa ve yerel yönetimler yasası ile tamamlanmış olacaktır. Özerk olmaya engel, mevcut Anayasa’da bulunan üniter devlet olma şartıdır. Neden yeni Anayasa peşinde koşulduğu sanırım daha iyi anlaşılmıştır.
Otuz yıldır bu vatan için canlarını veren şehitler Oslo günü ölmüştür. Tabi “Vatan sağ olsun “diyen aileleri de…
Kısaca Oslo’da, hem şehitler öldü, hem de vatan bölündü.