İnsanın dili var ya? Çoğu zaman başına beladır!Dil insanı cennete de götürür, cehenneme de?Bu sebeple efendimiz "ya hayır söyle, ya da sus!" diye buyurmuş.Ama hayrın ve şerrin dışında da, bir ova var. O ovada, sevdası uzayıp gidenler hiç susmazlar ve susturulamazlar. Kim bunlar?Elbette şairler.Şairler her gün doğururlar. Şiirler onların çocukları gibi? Öyle çabucak dudaklardan kaleme döküldüğüne bakmayın. O şiirin doğması için kim bilir kaç gece uykusuz kalınmış, suratlar asılmış. Ne kadar huzursuzluk, mutsuzluk ve kabz hali yaşanmıştır.Ancak doğan her şiir için insan, "iyi ki doğdun" şiir, demek ister. Şiirler olmasaydı taş nasıl gediğine konacaktı?Cellâtların suratına, katillikleri nasıl haykırılırdı?Mümkün olmazdı elbet.Şahlara, Padişahlara ve Sultanlara "yalancı" demek, soluğu darağacında aldırırdı adama?Ama bir şiirle, bu işten kolayca sıyrılıyorsun!Şiir deyip geçmeyelim. Bir şiirle bir millet esir de alınır, esaretten de kurtarılır. Bu ülke bir şiirle 'çuval'a girmedi mi? Çuvaldan çıkmayı ümit ederken, bir de bavula girdik! Bavuldan çıkmaya takatimiz kalmamıştı ki, bavulcular kavga etti. Yine ümitlendik kurtulmaya?Neyse biz konumuza dönelim:Nazım Hikmet ne güzel söylemiş:İnsanlar, ah benim insanlarım,Yalanla besliyorlar sizi…Hâlbuki açsınız,Etle, ekmekle beslenmeye muhtaçsınız…* * *Nazım, bu günleri görseydi ne söylerdi acaba? Seçimden seçime, kömür ve makarnayla kandırılan 'benim insanlarım'a ne derdi, kim bilir?..Ya, Arif Nihat Asya:Alçaklara yumruk gerekir, fiske gider,Sulh uğruna Kıbrıs diye bir ülke gider…Her gün yıkılır binamızın bir köşesi,Gönlüm yine köşkten gelir, köşke gider…* * *Arif Nihat Asya bugün yaşasaydı, "sulh" diye gerçekleri saptıranlara ne derdi? Demiş aslında diyeceğini bakın:Yükseklere götürüyor,Merdivenler, ayakları…Ben de çıkacaktım,Temiz olsaydı; Basamakları…* * *Necip Fazıl boş durur mu?Susar mı? Elbette hayır. Bakın: "Ak koyun kara koyun,Sen ettin bana oyun…"Anayasa yaptınız;Alın da rafa koyun…* * *Bizimkiler anayasayı yapamadılar. Dağılma, parçalanma ve bölünme anayasası henüz başarılamadı. Necip Fazıl kendi döneminden bahsediyor. Bugünkü akları, karaları görseydi rahmetli, belki küçük dilini yutup bir daha şiir de yazmazdı!Bugünkülere de şiiri, âcizane ben yazayım:Karalar toplatıp adına ak dedinizHaçı, hilal gösterip Hak dedinizNemrut'a İbrahim'i yak dedinizEcnebiyle el ele, kanka oldunuzBush'a, Obama'ya "çak" dedinizMüslüman'ı kandırıp dönüştürdünüzSevr'i getirip, vatanı bölüştürdünüzKardeşi kardeşe dövüştürdünüzBir "açılım" dediniz, bir "süreç" dedinizÜlkenin kaynaklarını sövüştürdünüzAdalet ve kalkınma, dönüşüp BOP olduPeşinize takılanlar, yuvarlak top olduÖlçü kalmadı kırmızıçizgiler yok oldu"Durmak yok yola devam" diyenlere,Yol bitince verilen son komut, "hop!" oldu.
"İyi ki doğdun" şiir!