Rüyamda Ali Tay Abi'mi gördüm

Uykum ağırdır benim. Hele ilkbahar geldiğinde polenlere karşı alerjim olduğu için perişan olurum. Halsizlik içinde geçer günlerim. Uyurum ama dinlenmiş olarak kalkmam. Daha yorgun olarak güne başlarım.Dün gece merhum Ali Tay Abi'mi gördüm rüyamda. Oldukça genç görünüyordu. Yaklaşık otuz yaşlarında gibiydi. Oysa vefat ettiğinde ellinin üzerindeydi. Üzerinde uzun kollu bir gömlek vardı. Yanında arkadaşları… Ancak hepsi, bu dünyadan gitmiş insanlardı.Engin Çamurdan'ı fark ettim ama diğerlerini tam göremedim. O kadar keyifliydiler ki anlatamam. Hepsi çok genç, çok güler yüzlüydüler. Yüzlerinde tedirginlikten, eser yok. Gülücükler saçıyorlardı. Büyük bir zenginlik içindeydiler. Onlara çok imrendim. Ali Tay Abi "Nasılsın Yusufçuğum?" dedi. Tıpkı dünyada iken hitap ettiği şekliyle…Bende "Ali Abi! Büyük bir halsizlik içindeyim" dedim. O ise bana tuzun faydalarını anlattı ve tuzlu su içmemi önerdi. Bana tarif ettiği tuzun, çocukken köyde kullandığımız iri tuz olduğunu anladım. Hatta tuzlu su ile yıkanmamı söyledi. Sonra ezan sesiyle uyandım. Normalde ezan sesi ile uyanmam mümkün değil. Dedim ya, uykum ağır kolay uyanmam diye. Derin uykumdan eser kalmamıştı. Uyandığımda manevi duygularım doruktaydı. Ancak bir Allah dostunu rüyada görünce, aldığım lezzeti aldım. Asla şüphem yok, onun ruhunun Allah dostu makamında teslim alındığında?Çünkü Ali Tay, nefsini terbiye etmeyi gaye edinmiş, samimi bir Mümin'di. "Kul bu amaçla çıktığı yolculukta, ömrü vefa etmezse, Allah ona arzu ettiğini son nefeste ikram eder" diye bilir ve böyle inanırız. Onun cennette zevk sefa içinde olduğunu, gerçekten rüyamda gördüm.Bilmeyenler için anlatalım: Ali Tay, Konya Bozkırlı bir kardeşimizdi. Kendini İcmal mektebine adamış, Prof. Dr. Haydar Baş'ın öğretileriyle; insanımızın birliğine, dirliğine, dinine, imanına, örfüne hayatını vakfetmiş bir insandı. Kuran'da ki "mümin" tarifinin, tam oturduğu bir şahsiyetti. Mütebbessim bir çehresi vardı. Yüzünde acı göremezsiniz onun. Hastalığından dolayı ciğeri acılar içinde olmasına rağmen, yüzü yine gülerdi. Görüldüğünde hali cenneti ve Allah'ı hatırlatırdı. Siyahî bir yüz içerisinde, Allah'ın nuru sanki "Ali Tay" diye zuhur etmişti. Şoförlüğü ondan öğrenmiştim. Hiç unutmam, bir gün arabadan indi şoför koltuğuna beni buyur etti. İlk hamlede öndeki minibüse arkadan çarptım. İlk şoförlüğüm ve ilk kazamdı. Korktum tabi. Güler bir yüzle, "sakin ol" dedi. İndi aracın şoförüyle konuştu. Yolumuza devam ettik. Yirmi yıldan fazla oldu bir daha kaza yapmadım, çok şükür.Sadece şoförlüğü öğrenmedim ondan. Gerçeğe ve hakikate teslim olmayı, itaat etmeyi, sabırlı olmayı, kanaat sahibi olmayı, dünyayı kalbe koymamayı, fakirlikten şikâyet etmemeyi, hakka rıza göstermeyi ve kader boyun eğmeyi?Bu saydığım halleri ondan yaşanır gördüm. "Mümin, müminin kardeşidir" hadisinin müşahhas örneğiydi O. Tam bir kardeşti. Elinden ve dilinden emin olunan, gerçek kardeş… Zikir ehliydi. Allah'ı zikretmeyi çok severdi. Zikrederken ona has, bir duruş ve hareket tarzı vardı. Hele, "Evliyaya eğri bakma" ilahisini söyledi miydi, gel de coşma. Allah dememek için, o an başka bir şey olmak lazım!Bir gün ona "Ali Abi! Senin bu arabada cennetlik " dedim, güldü. "Yusufçuğum cennete biz girdikte, araba mı kaldı. Biz kendimizi oraya atmaya çalışıyoruz, sen arabayı da sokuşturuyorsun" dedi. Bir gün bir kahvede sohbet ediyor. Kahve tıka basa insan dolu. Herkes pür dikkat onu dinliyor. İçerinden birisi "ağır ol şu karşındaki ilçe müftüsü" demiş. İlçe müftüsü "Allah rızası için devam et kardeşim. Hayatımda bu kadar samimi bir sohbet dinlemedim" demiş. Ya, böyle Müslüman müftülerde varmış!Merhum Ali Tay, bir okuldu adeta? O okulda Müslümanlık öğrenilir. İnsanlık ve kulluk öğrenilir. O, Prof. Dr. Haydar Baş'ı yansıtırdı etrafına. Ali Tay aynasında İcmal mektebinin Başhoca'sı seyredilirdi kısacası. İyi ki, seni tanıdım Ali Abim!Uykum, iyi ki varsın! Beni Ali Abim'le görüştürdün. Her ne kadar derinliğinden rahatsız olsam da? Onun, iyi ve cennette olduğunu gördüm. Allah şefaatini bu biçare kardeşine nasip etsin ağabeyciğim!