Siyasi PKK'cıların koro halinde söylediği " Artık analar ağlamasın" sözüne inat, diyorum ki "Artık paşalar ağlamasın".Genelkurmay Başkanımız Sayın Başbuğ; geceleri uyuyamadığını söylüyor, şehit haberi korkusuyla. Bu durum önemli iki gerçeği itiraf etmektedir; birincisi; Sayın Komutan evladı doğuda askerlik yapan bir anne baba gibi evlatlarını düşünmekten geceleri uyuyamıyor, bu bize Sayın Başbuğ'un baba komutan olduğunu göstermiş oluyor, fevkalade güzel bir şey.Ancak bugün ihtiyacımız olan şey Sayın Başbuğ ve onun konumundaki insanların asker komutan olmasıdır, çünkü buna ihtiyacımız var.Artık cenazelerde ağlayan paşalar ve askerler görmek istemiyoruz, ağlamak bizim halimiz, paşaların değil; onlara yakışan asker gibi vakarlı olmak, Mustafa Kemal gibi savaşmaktır.Çünkü asker bir yönüyle devleti temsil ediyor, devletse babadır, babalar ağlamaz. Sekiz ay askerlik yaptım, çoğunu hastanede geçirdim; buna rağmen "asker acıkmaz, asker ağlamaz, asker ölmez" sözleri ruhuma işlemiştir, ömrünü askerliğe vakfetmiş insanlar bunu nasıl bilmezler? Biliyorlarsa bu davranışları terör karşısında eğilmedir, çömelmedir. İkinci gerçek ise; Terör kontrolümüzde değil, tam aksine siyasetiyle basınıyla terörün kontrolündeyiz. "ABD istihbaratıyla" önceden PKK'dan arındırılmış dağları taşları bombalayıp, duygusal taziye mesajları vermekten, şehitlerimizin başında" ağlayan paşa" görüntüleriyle çıkmaktan öte bir şey yapamıyoruz.Bu iktidarın birinci önceliği terörle mücadele değil, tam aksine terörle mücadele eden askerle mücadele etmektir, sekiz yıla yakın iktidarları döneminde bunları gördük tanıdık.Terörle mücadele edecek bir iktidar terör bataklığının bekçisi Barzani ile el sıkışır mı? Sarayını başına yıkar, bataklığın müsebbibi ABD ile stratejik ortak olur mu?Sayın Başbuğ'un konuşmalarından, ABD'nin Iraktaki varlığından terörün artığını, fiili sözde Kürt devletinin bu işin arkasında olduğunu büyük devletlerin ve İsrail'in taşeron olarak örgütü kullandığını ima yoluyla anlıyoruz tamam da bunları çobanlar da biliyor, siz ne yapıyorsunuz? Biz paşamızdan askere yakışır bir tavır bekliyoruz, konuşma değil. Her gün askerlerimiz öldürülüyor, kurşunları mevcut açılımlarla durduramazsınız. Başımıza geçirilen "çuvalı" kabullenemeyiz, yırtıp atmalıyız, terörle birlikte yaşamak kaderimiz olamaz, bun yalana kimse bizi inandıramaz, bataklığı kurutmalıyız gerekirse bir milyon askerle Irak'a girelim ABD'yi kovup herkesi hürriyetine kavuşturalım. İşgal değil, istila değil bataklığı kurutmak için girelim her gün ölmektense bir gün ölelim, bunu yapacak güçteyiz yeter ki zihinlerimize geçirilen ABD çuvalını yırtıp atalım,"Çuvaldaki müttefik" olmayı kabul etmeyelim.Artık paşalar ağlamasın, cepheye çıksın, meydana çıksın.
Artık paşalar ağlamasın